ఇదేమి వింతో

తలచినది ఎప్పుడు జరుగదు అనే మూడుపదాల
పాఠమే ప్రతిసారీ జీవితం నాతో వల్లె వేయిస్తుంటే..
వందసార్లంటే నేను వెయ్యిమార్లు వల్లెవేస్తున్నాను
పునాదులే లేని గాలిమేడలే కట్టి మురుస్తున్నాను

కాలం

పండగైనా కాకపోయిన ఏంటి?
పబ్బం గడపడమే కావలసింది
గతిలేక గడిపే కాలానికి ఏంటి?
సాగినంత కాలం సాగుతూంది

హృదయం

ఇరువురికీ కావలసింది హృదయమే!
ప్రేమించిన వారికి కావాలి హృదయం
ప్రాణం తీసేవాడికి కావాలి హృదయమే
ఒకరికి నీవు ఇస్తే వేరొకరు లాక్కుంటారు!

ఎవరు రారు

మన కన్నీళ్ళని ఎవరూ చూడరు
మన వ్యధని ఎవరూ గమణించరు
మన భాధలు ఎవరూ భరించరు
మన తప్పులు అందరూ ఎంచుతారు!

పూలు

ఏమీ ఆశించకనే ఎవరికైనా సహాయం చేయండి
ఎందుకంటే! ఎవరో అన్నట్లు....
"పూలు అమ్మే వారికి పైకం కొంచెం అయినా
పరిమళం మాత్రం అంటుతూనే ఉంటుంది ప్రతిసారి"