ద్వారం

ఒక తలుపు మూసుకుపోతే
వేరొకటి తెరిచే ఉంటుంది....
మనమే మూసిన ద్వారం వంక 
చూస్తూ బేలగా ఉండిపోతుంటాం!!!

నాలో..

నాలోన తాను, తనలోన నేను
మరిచేము అనురాగ బంధాన మేను
నిండైన వెన్నెల్లో ఏకాంత తరుణాన
చూపుల్తో మౌనాన్ని దాల్చేము మేము..

వెలుగు

రేయంతా తారలు విరహంతో రగిలే
వెనుక తిరిగి చూడనన్న జ్ఞాపకాలు 
కాళ్ళ పగుళ్ళు ఆలోచనలై మండగా
బయట వెలుగు మదిన చీకటి కాసె!

ప్రేమంటే

ప్రేమంటే మనసులో పుట్టి ఆకాశం అంచులు తాకేది
ప్రేమంటే ఉదయించే వెలుగే కాదు అస్తమించే చీకటి 
ప్రేమంటే అనేకసార్లు మోడుబారినా చిగురించే ఆశలు
ప్రేమంటే నిట్టూర్పు నిరాశ సెగలు కాదు ఒక భరోసా! 

తెలిసే

గెలుపు ఎంత గొప్పదో తెలిసేది ఓటమితో
మాటలెంత మధురమో తెలిసేది ఓదార్పుతో
మరుపు ఎంత మంచిదో తెలిసేది వేదనతో 
ఏ విషయమైనా తెలిసేది అనుభవాలతో... 

ధ్వేషం

మన వైపు వేలెత్తి చూపిస్తున్నారు అంటే

వారికి మనల్ని తాకే తాహతు లేదన్నట్లే
ధ్వేషం తల ఎత్తుకుని తిరుగుతుంటే...

ప్రేమ తాయెత్తు మహిమ చూపాలంది!

వేదన

వెంటాడుతున్న జ్ఞాపకాలు
దూరమైన అనుబంధము
వినిపించదు విరహవేదన  
ఆలాపిస్తుంది ఆత్మరోదన! 

ప్రయాస

కనులనిండా నీరు పెదవులపై నవ్వు

ఆనందాన్ని నటిస్తూ జీవిస్తున్నా..

ఇలాంటివారి కోసం ఎదురుచూస్తున్నా

విరిగిన మనసు అతికే వైద్యం వెతుకుతున్నా!

జీవితసారాంశం

నీటిప్రవాహంలో ఇసుకరేణువులు కనబడ్డం

కనులు మనల్ని మోసం చేయడం ఒకటే

ధ్యేయాలు కూడా తమ దిశను మార్చేను

ఇదేనేమో జీవితపు అసల్సిసలైన సారాంశం

తెలిసె

లోకం వెలిగితే తెలిసె నువ్వు నవ్వావని
వనం వికసించితే తెలిసె నువ్వు వచ్చావని
తనువు తడైతే తెలిసె నువ్వు తడిమావని 
మనసు చెమరిస్తే తెలిసె నువ్వు చూసావని!

తరుణం

ఓపిక పట్టే సమయం లేదు
ఆవలి తీరం దరిలో లేదు
ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసే అలలకు
భయపడి ఆగే తరుణం కాదు

కరుణ

నీవు లేక నేను శ్వాస కూడ తీయలేను
గుండె నిండుగా గూడుకట్టి ఉన్నది నీవే
నీవు దరిలేక మనసున విరహం పెరిగెనే
కాలం కఠినమైన నీవు కరుణ చూపరాదా!

వేడుక

వ్యధలను వేడుకతో వ్రాస్తూ..

నిట్టూర్పులను నిద్రపుచ్చాను!

జనం వాటిని చదువుకుని..

ఆహా ఓహో అంటే మురిసాను!  

దోషులు

లోపల గుచ్చుతున్నాయి కొన్ని గాజుముక్కలు 
వలపు వ్యామోహంలో వేసినవా వెర్రి గెంతులు 
ప్రేమ వలలో చిక్కి విరిగిన మనసు ముక్కలు  
వయసు ఉనికి ఉరికి చిక్కిన వారు దోషులు..

నవ్వు

ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండాలి అనుకుంటాను
నవ్వుకి ప్రతిఫలంగా ఆనందం కావాలంటాను 
పెదాల సహకారం కళ్ళతో ఒప్పందం కుదుర్చుకుని 
ఇక బాధలకు విడాకులు ఇచ్చి నవ్వేస్తుంటాను.   

మరపు

పదాలు  పరిచయాలు గుర్తు రావడంలేదు
నిన్ను వలచినాక శ్వాసే గుర్తుండడంలేదు 
నీ సాంగత్యంలో ఉండి నిను వీడి వస్తుంటే
నన్ను నీ చెంతనే వదలి మరచిపోయాను!  

వదిలెయ్

సమయం దొరికినప్పుడు 
పగప్రతీకారాలని పాతిపెట్టేయండి
ఏమో ఎవరు చెప్పొచ్చారు 
శ్వాసించే సమయం ఎప్పటివరకో!